noszathy
Nasosus est aliquis habens magnum nasum Nasutus idem noszathy ca 1500 WokLub 86v
Wyraz hasłowy | Nosaty | Hasło konkordancji | Nasutus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | noszathy | Podstawa glosowania | nasutus |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Ta sama glosa polska (w tej samej pisowni) umieszczona na l i p marg jako odpowiednik dwóch haseł łac. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 86 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 7 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Nosaty (przymiotnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | nosaty |
Część mowy | przymiotnik |
Fleksem | przymiotnik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 52.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 52.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.