gnoy

Fimus gnoy myst scilicet stercus quod pro agros iacitur gnoy ca 1500 WokLub 52r

Wyraz hasłowy Gnój Hasło konkordancji Fimus
Wyraz(y) w transliteracji gnoy Podstawa glosowania fimus, stercus
Język wyrazu obcego łaciński
4930
Komentarz paleograficzny Pierwsza glosa zapisana nad wyrazem hasłowym między rządkami tekstu drukowanego, potem powtórzona inną ręką na prawo od hasła w luce tekstu drukowanego.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 52
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 28

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Gnój (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) gnoj
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 20.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 20.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.10.2024 r.