nynog
Murenula quidam piscis vlg. nynog vel vągorzyczą ca 1500 WokLub 85v
| Wyraz hasłowy | (Minóg) | Hasło konkordancji | Muraenula |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | nynog | Podstawa glosowania | murenula |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny |
Na tej samej karcie drukowane hasło Murenula z inną definicją: Murenula est cathena auri vel argenti virgulis contexta in similitudinem murene. Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 85 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
| Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Minóg) (rzeczownik) |
|---|---|
| Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Ninóg |
| Forma (w transkrypcji) | ninog |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 52.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 52.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.