vągorzyczą

Murenula quidam piscis vlg. nynog vel vągorzyczą ca 1500 WokLub 85v

Wyraz hasłowy Węgorzyca Hasło konkordancji Muraenula
Wyraz(y) w transliteracji vągorzyczą Podstawa glosowania murenula
Język wyrazu obcego łaciński
5062
Komentarz paleograficzny Hasło łacińskie i odpowiednik polski dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 85
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Węgorzyca (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) węgorzyca
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 118 (jedyne poświadczenie hasła).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 118.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.