chrapącz

Stertere est naribus dormiendo resonare schnarchen chrapącz [[pyącz]] ca 1500 WokLub 130r

Wyraz hasłowy	Chrapać	Hasło konkordancji	Stertere
Wyraz(y) w transliteracji	chrapącz	Podstawa glosowania	stertere
		Język wyrazu obcego	łaciński
Pokaż lokalizację
Komentarz paleograficzny	W edycji pod hasłem Chrapać, Chrapieć (s. 8) B. Erzepki podaje cytat w postaci "stertere chrapącz (chra)pyecz (wypisane tylko pyecz i przekreślone)". Wydawca interpretuje zapis pyecz jako niedopisany wariant słowotwórczy do chrapać tj. <chra>pyecz (źle odczytane e zamiast ą), ale na s. 64 notuje hasło Piać z jedynym poświadczeniem - przekreśloną glosą pyącz. W inkunabule najprawdopodobniej początkowo wypisana była glosa chra-pyecz (wyraz podzielony między dwa wiersze), następnie dokonano poprawek nieco jaśniejszym atramentem: najpierw fragment wyrazu w drugiej linii został poprawiony na pyącz, potem kreska sygnalizująca podział wyrazu została poprawiona na p, obok dopisane ącz, a pyącz w drugiej linii delikatnie przekreślone. Nie jest to zatem drugi odpowiednik wyrazu hasłowego (ani jego fragment). Z powodu zdublowania cytatu przez wydawcę w Sstp skreślony wyraz został niepotrzebnie zamieszczony pod hasłem Piać jako jedyne poświadczenie zn. 2 ( VII 76). Pod hasłem Chrapać (I 253) skreślony wyraz został pominięty.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Opis gramatyczny

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 8.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 8.