sdzblo
Stipula id est parua stipa vel calamus segetis sdzblo ca 1500 WokLub 130v
Wyraz hasłowy | Źdźbło | Hasło konkordancji | Stipula |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | sdzblo | Podstawa glosowania | stipula |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | W tym samym wierszu na p. marg. dopisane hasło łac. i pol. odpowiednik Camisia gszlo - być może hasła zestawione ze względu na podobieństwo brzmieniowe polskich wyrazów gzło i źdźbło. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 130 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 14 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Źdźbło (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | źdźbło |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 133.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 133.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.