scheptacz

Musitare scheptacz ca 1500 WokLub 86r

Wyraz hasłowy Szeptać Hasło konkordancji Mussitare
Wyraz(y) w transliteracji scheptacz Podstawa glosowania musitare
Język wyrazu obcego łaciński
5303
Komentarz paleograficzny Glosa scheptacz zapisana dwa razy jedna pod drugą w tej samej pisowni. To samo hasło łac. z tym samym polskim odpowiednikiem zapisane również na g. marg.
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 86
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 8

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Szeptać (czasownik)
Forma (w transkrypcji) szeptać
Część mowy czasownik
Fleksem bezokolicznik
Aspekt niedokonany
Wokaliczność niewokaliczna
Forma lub konstrukcja czasownikowa bezokolicznik
Strona czynna

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 107.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 107.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.