karmny
Inpingvatus thlvsty albo karmny vnde dici<m>us porcos inpingvatos alias karmnye ca 1500 WokLub 67v
Wyraz hasłowy | Karmny | Hasło konkordancji | Impinguatus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | karmny | Podstawa glosowania | inpingvatus |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. W wyrazie dicimus brak m. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 67 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 1 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Karmny (przymiotnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | karmny |
Część mowy | przymiotnik |
Fleksem | przymiotnik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Uwagi | Możliwa też transkrypcja karmni. |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 28.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 28.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.