poprag
Subligale (pro subligar) podvyaząnye konyeve vel poprag cingula idem ca 1500 WokLub 132r
Wyraz hasłowy | (Popręg) | Hasło konkordancji | Subligar |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | poprag | Podstawa glosowania | subligale, cingula |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 132 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 2-3 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Popręg) (rzeczownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Poprąg |
Forma (w transkrypcji) | poprąg |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 73.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 73.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.