klenoth

Conus id est summitas galee vel curuatura que super galeam ponitur vel acies quadrantis oder eyn knopff klenoth ca 1500 WokLub 34r

Wyraz hasłowy (Klejnot) Hasło konkordancji Conus
Wyraz(y) w transliteracji klenoth Podstawa glosowania conys
Język wyrazu obcego łaciński
5651

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 34
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 36

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego (Klejnot) (rzeczownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Klenot
Forma (w transkrypcji) klenot
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 29.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 29.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.