czepy
Tribulus est oszeth <tribu>lum czepy <tribu>la quoque vyerczyoch ca 1500 WokLub 140v
Wyraz hasłowy | Cepy | Hasło konkordancji | Tribulum |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | czepy | Podstawa glosowania | <tribu>lum |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Hasło i glosa dopisane ręcznie. Nad tekstem notatki zapisane znaki ˇ ˉ zapewne wskazówki dotyczące akcentowania (?). |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 140 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - dolny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Cepy (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | cepy |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | mnoga |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | przymnogi nieosobowy |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 7.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 7.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.