byelon

Iusquiamus est quedam herba bylsam byelon ca 1500 WokLub 71v

Wyraz hasłowy Bielun Hasło konkordancji Iusquiamus
Wyraz(y) w transliteracji byelon Podstawa glosowania iusquiamus
Język wyrazu obcego łaciński
5727

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 71
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 17

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Bielun (rzeczownik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Bielon
Forma (w transkrypcji) bielon
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 3 (pod błędną postacią hasła Bieluń).

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 3.
Rostafiński J. 1900: Średniowieczna historia naturalna w Polsce, cz. I, Kraków.
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1953: Rośliny polskie. Opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków roślin naczyniowych (...), Warszawa.
Sławski F. red. 1974: Słownik prasłowiański, t. I, Wrocław-W-wa-Kraków. /LW/

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.