axąmyenth
Iussia axąmyenth ca 1500 WokLub 71v
Wyraz hasłowy | (Aksamit) | Hasło konkordancji | Iussia |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | axąmyenth | Podstawa glosowania | iussia |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 71 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Aksamit) (rzeczownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Aksamient |
Forma (w transkrypcji) | aksamient |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 1.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 1.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.