szyaną
Clibanus id est fornax vel cumulus feni stirta stog szyaną ca 1500 WokLub 29r
Wyraz hasłowy | Siano | Hasło konkordancji | Clibanus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | szyaną | Podstawa glosowania | feni |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Wydawca nie zamieszcza w swojej pracy hasła Styrta, bo uznał zapis stirta za wyraz łac. i podstawę glosowania dla polskich wyrazów stog szyaną. W Sstp wyraz stirta potraktowany jako polski i drukowany z sygnaturą Erz 101 (gdzie wydawca zamieścił hasło Stóg). Trzy polskie wyrazy są wobec tego pozbawione łac. podstawy glosowania, co w zabytku jest ewenementem. Najprawdopodobniej cała zapiska stirta stog szyaną odnosi się do hasła drukowanego w w. 1 tej samej karty: "Clibanus id est fornax vel cumulus feni", obok którego na p. marg. innym atramentem zapisano glosy pyecz albo stog szanyą. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 29 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Siano (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | siana |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | dopełniacz |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 92.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 92.
Kwilecka I., Popowska-Taborska H. 1977: Bartłomiej z Bydgoszczy - leksykograf polski pierwszej połowy XVI w., s. 58.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.