karmnye

Inpingvatus thlvsty albo karmny vnde dici<m>us porcos inpingvatos alias karmnye ca 1500 WokLub 67v

Wyraz hasłowy Karmny Hasło konkordancji Impinguatus
Wyraz(y) w transliteracji karmnye Podstawa glosowania inpingvatos
Język wyrazu obcego łaciński
5922
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.
W wyrazie dicimus brak m.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 67
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Karmny (przymiotnik)
Transkrypcja formy podstawowej wariantu Karmni
Forma (w transkrypcji) karmnie
Część mowy przymiotnik
Fleksem przymiotnik
Liczba mnoga
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Stopień równy
Typ odmiany złożona
Uwagi Możliwa też identyfikacja formy jako biernik liczby mnogiej.

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 28.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 28.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 4.05.2024 r.