vyacz
Ventilare wehen oder winden vel spargere vel proicere vel excutere vel inuestigare vyacz vyacz ca 1500 WokLub 144r
| Wyraz hasłowy | Wiać | Hasło konkordancji | Ventilare |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | vyacz | Podstawa glosowania | ventilare |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Trochę niewyraźna glosa vyacz na l. marg. powtórzona na p. marg. tym samym atramentem. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 144 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wiać (czasownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | wiać |
| Część mowy | czasownik |
| Fleksem | bezokolicznik |
| Aspekt | niedokonany |
| Wokaliczność | niewokaliczna |
| Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
| Strona | czynna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 119.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 119.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 4.05.2024 r.