vyką

Vicia est quoddam genus leguminis vlg. vyką ca 1500 WokLub 145v

Wyraz hasłowy Wyka Hasło konkordancji Vicia
Wyraz(y) w transliteracji vyką Podstawa glosowania vicia
Język wyrazu obcego łaciński
6044
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.
Hasło w pełnym brzmieniu: Verum differentia est inter vicium et vicia quia vicium dicitur crimen sed vicia est quoddam genus leguminis vlg. vyką wersus: est vicium crimen, vicia dic fore legumen a vicio (…) ... horum dicatur vtrumque.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 145
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wyka (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) wyka
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 125.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 125.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.