dlotho
Celtes ein byckel oder meyssel et dicitur quod nusquam est in Biblia vt in Iob quidam legunt uel celte sculpantur in silice Sed aliqui sancti doctores dicunt certe et non celte dlotho
ca 1500 WokLub 25v
Wyraz hasłowy | (Dłuto) | Hasło konkordancji | Celtis |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | dlotho | Podstawa glosowania | celte |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 25 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 33 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | (Dłuto) (rzeczownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Dłóto |
Forma (w transkrypcji) | dłoto |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | nijaki |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 12.
Cytat pochodzi z Biblii Iob 19, 24.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 12.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.