dzyvovacz szyą
Imputare verweysen dzyvovacz szyą vel poszadzącz ca 1500 WokLub 64v
Wyraz hasłowy | Dziwować się | Hasło konkordancji | Imputare |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | dzyvovacz szyą | Podstawa glosowania | imputare |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 64 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 37 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Dziwować się (czasownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | dziwować |
Część mowy | czasownik |
Fleksem | bezokolicznik |
Aspekt | niedokonany |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Się (zaimek zwrotny) |
Forma (w transkrypcji) | się |
Część mowy | zaimek zwrotny |
Fleksem | się |
Nosowość | nosowa |
Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
Strona | zwrotna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 17.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 17.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 14.10.2024 r.