dzyvovacz szyą

Imputare verweysen dzyvovacz szyą vel poszadzącz ca 1500 WokLub 64v

Wyraz hasłowy Dziwować się Hasło konkordancji Imputare
Wyraz(y) w transliteracji dzyvovacz szyą Podstawa glosowania imputare
Język wyrazu obcego łaciński
6199

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 64
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 37

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Dziwować się (czasownik)
Forma (w transkrypcji) dziwować
Część mowy czasownik
Fleksem bezokolicznik
Aspekt niedokonany
Wokaliczność niewokaliczna
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Się (zaimek zwrotny)
Forma (w transkrypcji) się
Część mowy zaimek zwrotny
Fleksem się
Nosowość nosowa
Forma lub konstrukcja czasownikowa bezokolicznik
Strona zwrotna

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 17.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 17.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 14.10.2024 r.