naszvthą

Confertam mensuram naszvthą myąrą ca 1500 WokLub 32r

Wyraz hasłowy Nasuć Hasło konkordancji Confertam mensuram
Wyraz(y) w transliteracji naszvthą Podstawa glosowania confertam
Język wyrazu obcego łaciński
6208
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 32
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - górny margines
Wiersz 1

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Nasuć (czasownik)
Forma (w transkrypcji) nasuta
Część mowy czasownik
Fleksem imiesłów przym. bierny
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński
Aspekt dokonany
Zanegowanie niezanegowana
Stopień równy
Typ odmiany złożona
Uwagi możliwa też interpretacja: nasutą (biernik)
Forma lub konstrukcja czasownikowa imiesłów
Strona bierna

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 50.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 50.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.