wmykasch szya

Ingerere podvsczycz vel wklądącz szya vnde vlg. dicitur ingeris te velut festuca in anum id est in posteriora wmykasch szya yąkoby pasdzyorko w rzycz ca 1500 WokLub 67r

Wyraz hasłowy Wmykać się Hasło konkordancji Ingerere
Wyraz(y) w transliteracji wmykasch szya Podstawa glosowania ingeris te
Język wyrazu obcego łaciński
6247
Komentarz paleograficzny Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 67
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 2

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wmykać się (czasownik)
Forma (w transkrypcji) wmykasz
Część mowy czasownik
Fleksem forma nieprzeszła
Liczba pojedyncza
Osoba druga
Aspekt niedokonany
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Się (zaimek zwrotny)
Forma (w transkrypcji) się
Część mowy zaimek zwrotny
Fleksem się
Nosowość nosowa
Forma lub konstrukcja czasownikowa forma osobowa
Tryb oznajmujący
Strona zwrotna
Czas teraźniejszy

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 122.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 122.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.