naygravacz s<ię>
Insultare est quadam cauillatione et derisione hostem deiicere vel insilire et de alterius iniuria gaudere naygravacz s<ię> albo naszmye<wać> szya ca 1500 WokLub 68r
| Wyraz hasłowy | Naigrawać się | Hasło konkordancji | Insultare |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | naygravacz s<ię> | Podstawa glosowania | insultare |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 68 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 36 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Naigrawać się (czasownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | naigrawać |
| Część mowy | czasownik |
| Fleksem | bezokolicznik |
| Aspekt | niedokonany |
| Wokaliczność | niewokaliczna |
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Się (zaimek zwrotny) |
| Forma (w transkrypcji) | s<ię> |
| Część mowy | zaimek zwrotny |
| Fleksem | się |
| Nosowość | nosowa |
| Zapis nietypowy | fragment |
| Forma lub konstrukcja czasownikowa | bezokolicznik |
| Strona | zwrotna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 48 (leksem poświadczony tylko w tym źródle).
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 48.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.