*wylkolecz
Neurus *wylkolecz XV p. post. WokPet I 7
| Wyraz hasłowy | Wilkołek | Hasło konkordancji | Neurus |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | *wylkolecz | Podstawa glosowania | neurus |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
| Komentarz paleograficzny | Zdaniem wydawcy glos z tego zabytku pisownia kopisty wskazuje na jego niemieckie pochodzenie. Np. głoskę k na końcu wyrazu zapisuje przez cz. Możliwe jest zatem odczytanie wilkołek. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | strona |
|---|---|
| Numer | 7 |
| Folio/kolumna | PUSTE ŚWIADOMIE |
| Umiejscowienie | PUSTE ŚWIADOMIE |
| Wiersz | PUSTE ŚWIADOMIE |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Wilkołek (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | wilkołek |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem PF V 7.
Bibliografia
Brückner A. 1895: Z rękopisów petersburskich, cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, s. 7.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.