rogoza
Alga est quod proiicit mare vel herba marina rogoszye vel rogoza ca 1500 WokLub 7r
Wyraz hasłowy | Rogoża | Hasło konkordancji | Alga |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | rogoza | Podstawa glosowania | alga |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Dwie ostatnie litery wyrazu rogoszye dopisane nad vel. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 7 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 16 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Rogoża (rzeczownik) |
---|---|
Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Rogoza |
Forma (w transkrypcji) | rogoza |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Uwagi | Możliwa też transkrypcja rogoża. |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 85 (pod hasłem Rogoża, Rogoza).
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 85.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 12.10.2024 r.