Kłoć
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | kłoć | ca 1500 WokLub 58r | |
| narzędnik | kłocią | 1450 RozKap 50v | |
Znaczenia
-
'snopek słomy na poszywanie dachu' 'straminis fascis, tectum stramineum'
- Culmen (...) est sumitas uel altitudo tecti que tecta domorum aput quosdam culmo cooperiuntur vlg. kloczą 1450 RozKap 50v
- Glossus gardlyną vel klocz ca 1500 WokLub 58r
Przypis
Sstp III 295a
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 3.05.2024 r.