Wykębłaniec
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | wykębłaniec | 1440 RozPaul 179r | |
Znaczenia
-
'wychowanek' 'alumnus, qui educatur'
- Nvtrire (...) id est pascere Inde nv<t>ricius (...) et est qui (...) nutritus (...) est vlg. vykablanyecz 1440 RozPaul 179r
Przypis
Sstp X 482b
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.