2. I
partykuła
Formy gramatyczne
| forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
|---|---|---|
| i | ca 1500 WokLub 111r |
Znaczenia
-
użyta sama wzmacnia następujący wyraz 'również, nawet, właśnie, wszak' 'etiam, certe'
- Quid verborum circuitu immoramur y czos tho vyele mova myąskamy ca 1500 WokLub 111r
Przypis
Sstp III 1a
Uwagi i bibliografia
Staropolskie nagłosowe i- było zapewne zawsze prejotowane. W nagłówkach hasłowych i w transkrypcjach form tego szczegółu wymowy nie oznaczamy.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.