Polubieniec
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | polubieniec | ca 1500 WokLub 89v | |
Znaczenia
-
'narzeczony, pan młody, może też mąż' 'sponsus, fortasse etiam maritus'
- Nuptus oblvbyenyecz vel polubyenyecz ca 1500 WokLub 89v
Przypis
Sstp VI 351a
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.