Kościen
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | kościen | ca 1500 WokLub 36v | |
Znaczenia
-
'włócznia lub jej ostry koniec, grot' 'hasta seu summitas eius'
- Cuspis est posterior pars haste eyn spyesz kosczyen ca 1500 WokLub 36v
Przypis
Sstp III 360a
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.