1. I
spójnik
Formy gramatyczne
Spójnik współrzędny | ||
---|---|---|
forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
i | XV p. post. WokPet II 10 | ca 1500 WokLub 119v |
Znaczenia
-
1. wskazuje stosunek łączny między częściami zdania 'oraz' 'et, atque'
- Tripe flaky *varzona y ssyekane yantrznyce XV p. post. WokPet II 10
- Inclusiue computando a data presencium lato pyrzve y poslednye lyczacz od vydanya thego tho lysthą ca 1500 WokLub 65r
-
2. zdrowy będąc na rozumie i na ciele wskazuje stosunek łączny między częściami zdania; 'być w pełni sił umysłowych i fizycznych' 'sanum mente et corpore esse'
- Sanus existens mente et corpore sdrovy bądacz na rozvmye y ną czyelye ca 1500 WokLub 119v
-
3. i owszem w połączeniu z innym wyrazem uwydatniającym łączność; 'a ponadto, a poza tym, a nawet, co więcej' 'praeterea, quin etiam'
- Quinimmo id est magis vel potius y owschem ca 1500 WokLub 111v
Przypis
Sstp III 1a
Uwagi i bibliografia
Staropolskie nagłosowe i- było zapewne zawsze prejotowane. W nagłówkach hasłowych i w transkrypcjach form tego szczegółu wymowy nie oznaczamy.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.