Starosta

rzeczownik

Formy gramatyczne

Znaczenia

• 1. 'początkowo namiestnik królewski sprawujący na określonym terytorium pełnię władzy w zastępstwie panującego (starosta generalny, ziemski), z czasem urzędnik sprawujący na określonym obszarze władzę administracyjną, sądowo-policyjną oraz zarząd dóbr królewskich (starosta grodowy), także tenutariusz dóbr królewskich (starosta niegrodowy) lub ich zarządca' 'praefectus regius, qui initio in terra quadam regis vices sustinebat, postea magistratus provinciam quandam administrabat vel sine iurisdictionis potestate praedia regia curabat'
  • Capitaneus ein haubtman starostą ca 1500 WokLub 23r
• 2. 'zwierzchnik, przełożony, zarządca, naczelnik, też rządca, namiestnik' 'praefectus, praepositus, procurator'
  • Prefectus id est aliis prepositus dignitatem designat id est pretor starosthą ca 1500 WokLub 104v

Przypis

Sstp VIII 418a