byala gorczyczą
Erugo tria significat: primo est immundicies rodens ferrum rost rdzą vel byala gorczyczą; secundo est vermis sugens sanguinem; tercio est vermis qui nascitur in estate rodens segetes eyn wibel vąszenyczą ca 1500 WokLub 46v
Wyraz hasłowy | Gorczyca | Hasło konkordancji | Aerugo |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | byala gorczyczą | Podstawa glosowania | erugo |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Na l. marg. glosa vel byala gorczyczą, nieco poniżej vaszenyczą, na p. marg. glosa rdzą - wszystkie wpisane tym samym atramentem. Zamieszczenie glosy byala gorczyczą przy tym haśle wydawca komentuje następująco: "pomięszano łac. erugo z wyrazem eruca". |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 46 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
Wiersz | 1-2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Biały (przymiotnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | biała |
Część mowy | przymiotnik |
Fleksem | przymiotnik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Gorczyca (rzeczownik) |
Forma (w transkrypcji) | gorczyca |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 20.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 3, 20.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.