vyelkyego

Magnanimus (…) id est audax groszmutig vyelkyego vel vyelkovmyslny vyele o szobye dzyerzaczy ca 1500 WokLub 78v

Wyraz hasłowy Wielki Hasło konkordancji Magnanimus
Wyraz(y) w transliteracji vyelkyego Podstawa glosowania magnanimus
Język wyrazu obcego łaciński
3202
Komentarz paleograficzny Między w. 25 a 26 druku wpisane glosy: vyelkyego vel vyelkovmyslny, na p. marg. glosa: vyele o szobye dzyerzaczy.
Notatka glosatora ma charakter eliptyczny. Prawdopodobnie został przez glosatora pominięty wyraz określany umysłu.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 78
Folio/kolumna v
Umiejscowienie interlinearne
Wiersz 25-26

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Wielki (przymiotnik)
Forma (w transkrypcji) wielkiego
Część mowy przymiotnik
Fleksem przymiotnik
Liczba pojedyncza
Przypadek dopełniacz
Rodzaj męski
Stopień równy
Typ odmiany złożona

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 120.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 120.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.