pospolythe
Pro bono publico prze pospolythe dobro ca 1500 WokLub 106v
Wyraz hasłowy | Pospolity | Hasło konkordancji | Pro bono publico |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | pospolythe | Podstawa glosowania | publico |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 106 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - dolny margines |
Wiersz | 1 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Pospolity (przymiotnik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | pospolite |
Część mowy | przymiotnik |
Fleksem | przymiotnik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | biernik |
Rodzaj | nijaki |
Stopień | równy |
Typ odmiany | złożona |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 74.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 74.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.