ludarką

Fraudula est quedam auis eyn emmerling vel fravdiola vlg. ludarką et dicitur a verbo fraudo (…) id est decipio quod solet homines deccipere ca 1500 WokLub 54r

Wyraz hasłowy Ludarka Hasło konkordancji Fraudula
Wyraz(y) w transliteracji ludarką Podstawa glosowania fraudula, fravdiola
Język wyrazu obcego łaciński
4907
Komentarz paleograficzny fragment "vel fravdiola vlg. ludarką et dicitur a verbo fraudo (…) id est decipio quod solet homines deccipere" dopisany przez glosatora na p marg (dokończenie na d marg)

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 54
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 37

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Ludarka (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) ludarka
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj żeński

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 39.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 39.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.