pospolythy

Generalis id est vniversalis communis pospolythy ca 1500 WokLub 57r

Wyraz hasłowy Pospolity Hasło konkordancji Generalis
Wyraz(y) w transliteracji pospolythy Podstawa glosowania generalis, vniversalis, communis
Język wyrazu obcego łaciński
5187
Komentarz paleograficzny fragment: "communis pospolythy" dopisany przez glosatora

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 57
Folio/kolumna r
Umiejscowienie marginalne - prawy margines
Wiersz 8

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Pospolity (przymiotnik)
Forma (w transkrypcji) pospolity
Część mowy przymiotnik
Fleksem przymiotnik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski
Stopień równy
Typ odmiany złożona

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 74.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 74.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.