pyen

Stirps id est radix truncus vel progenies prosapies vel origo alicuius parentele pro radice pyen rodzay ca 1500 WokLub 130v

Wyraz hasłowy Pień Hasło konkordancji Stirps
Wyraz(y) w transliteracji pyen Podstawa glosowania stirps
Język wyrazu obcego łaciński
5223
Komentarz paleograficzny Na l. marg. w. 19 glosa pyen, na p. marg. w. 20 glosa rodzay.

Lokalizacja wyrazu w rękopisie

Karta/strona karta
Numer 130
Folio/kolumna v
Umiejscowienie marginalne - lewy margines
Wiersz 19

Opis gramatyczny

Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego Pień (rzeczownik)
Forma (w transkrypcji) pień
Część mowy rzeczownik
Fleksem rzeczownik
Liczba pojedyncza
Przypadek mianownik
Rodzaj męski

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 65.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 65.

Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.