ognyą
Tegale (pro tedale) zalozenye glownye vel ognyą ca 1500 WokLub 135v
| Wyraz hasłowy | Ogień | Hasło konkordancji | Tedale |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | ognyą | Podstawa glosowania | |
| Język wyrazu obcego | |||
|
|||
| Komentarz paleograficzny |
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. Prawdopodobnie glosator źle odczytał łaciński wyraz w tekście, z którego zaczerpnął przykład. |
||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 135 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - górny margines |
| Wiersz | 3 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Ogień (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | ognia |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | dopełniacz |
| Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 57.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 57.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.