oszeth
Tribulus est oszeth <tribu>lum czepy <tribu>la quoque vyerczyoch ca 1500 WokLub 140v
Wyraz hasłowy | Oset | Hasło konkordancji | Tribulus |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | oszeth | Podstawa glosowania | tribulus |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Hasło łac. i odpowiednik pol. dopisane na marginesie inkunabułu. Nad tekstem notatki zapisane znaki ˇ ˉ zapewne wskazówki dotyczące akcentowania (?). |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 140 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - dolny margines |
Wiersz | 2 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Oset (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | oset |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 60.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 60.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 10.11.2024 r.