spycza
Cuneus ein schar oder eyn weck oder keyl klyn albo kvklą Versus est vt ego didici cuneus confractio ligni est cuneus panis cuneus est collectio gentis spycza vel schyk ca 1500 WokLub 36r
| Wyraz hasłowy | Szpica | Hasło konkordancji | Cuneus |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | spycza | Podstawa glosowania | cuneus |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 36 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 36 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Szpica (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | szpica |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | żeński |
| Uwagi | Możliwa też transkrypcja śpica. |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 98.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, "Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego" XXXIV, s. 98.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 5.05.2024 r.