w
Ingerere podvsczycz vel wklądącz szya vnde vlg. dicitur ingeris te velut festuca in anum id est in posteriora wmykasch szya yąkoby pasdzyorko w rzycz ca 1500 WokLub 67r
Wyraz hasłowy | W | Hasło konkordancji | Ingerere |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | w | Podstawa glosowania | in |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny | Cały tekst dopisany przez glosatora (rozpoczęty na g marg kończy się na p marg). |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 67 |
Folio/kolumna | r |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 8 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | W (przyimek) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | w |
Część mowy | przyimek |
Fleksem | przyimek |
Przypadek | biernik |
Wokaliczność | niewokaliczna |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 116 (Sstp X 4a).
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 116.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.