zylą
Vena eyn ader a venio quia per eam sanguis venit zylą que habet sanguinem ca 1500 WokLub 143v
Wyraz hasłowy | Żyła | Hasło konkordancji | Vena |
---|---|---|---|
Wyraz(y) w transliteracji | zylą | Podstawa glosowania | vena |
Język wyrazu obcego | łaciński | ||
Komentarz paleograficzny |
Na p. marg. glosa zylą na l. marg. łac. dopisek glosatora que habet sanguinem. Por. Neruus id est vinculum membrorum eyn ader zylą sine sanguine (k. 87v p. marg. w. 10), gdzie fragment sine sanguine dopisany przez glosatora. |
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
Karta/strona | karta |
---|---|
Numer | 143 |
Folio/kolumna | v |
Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
Wiersz | 20 |
Opis gramatyczny
Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Żyła (rzeczownik) |
---|---|
Forma (w transkrypcji) | żyła |
Część mowy | rzeczownik |
Fleksem | rzeczownik |
Liczba | pojedyncza |
Przypadek | mianownik |
Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 139.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 139.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.