Czeluść
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | czeluść | 1440 RozPaul 158r | ca 1500 WokLub 93r |
Znaczenia
-
1. '(dolna) szczęka' 'maxilla'
- Mandibula est inferior maxilla vlg. czeluscz Sed Papias dicit quod mandibule sunt dentes molares 1440 RozPaul 158r
- Mandibula est inferior maxilla kynback czelvscz ca 1500 WokLub 79v
-
2. 'jama ustna lub jej części: podniebienie, gardło' 'os, palatum, fauces'
- Orificium est quodlibet foramen ventris inferius et superius czelvscz[[y]] ca 1500 WokLub 93r
Przypis
Sstp I 368a
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.