(Furta) Forta
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | forta | ca 1500 WokLub 62r | |
Znaczenia
-
'brama, wejście' 'ianua, portula'
- Ianua est primus ingressus proprie eyn thor vlyczką forthą ca 1500 WokLub 62r
Pochodzenie
germanizm
Przypis
Sstp II 370b
Uwagi i bibliografia
SeBo: s.v. Furta
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.