Kiella
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | kiella | ca 1500 WokLub 141v | |
Znaczenia
-
'czerpak służący do nabierania wody, zaprawy murarskiej itp.' 'cochlear, quo liquida (aqua, calix macerata, similia) hauriuntur, fortasse etiam raedae vel carpenti capsus'
- Trulla est instrumentum lapicide eyn kell oder eyn druffel kyellą mvrarska vel korzkyew ca 1500 WokLub 141v
Pochodzenie
germanizm
Przypis
Sstp III 275b
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.