(Iśćca) Iśca
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | iśca | ca 1500 WokLub 35r | |
Znaczenia
-
'ten, kto udziela pożyczki, wierzyciel' 'qui alicui aliquid mutuatur, creditor'
- Creditor id est lucrator vel accomodator pozyczacz vel gysczą ca 1500 WokLub 35r
Przypis
Sstp III 63b
Uwagi i bibliografia
Staropolskie nagłosowe i- było zapewne zawsze prejotowane. W nagłówkach hasłowych i w transkrypcjach form tego szczegółu wymowy nie oznaczamy.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 3.05.2024 r.