Korbas
rzeczownik
Formy gramatyczne
| liczba pojedyncza | |||
|---|---|---|---|
| przypadek | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
| mianownik | korbas | ca 1500 WokLub 36r | |
Znaczenia
-
bot. 'roślina z rodziny dyniowatych, może tykwa pospolita' 'herba ad Cucurbitaceas pertinens, fortasse Lagenaria vulgaris Ser.'
- Cucumer ein kurbesz, cucurbita idem korbasz vel bąnyą ca 1500 WokLub 36r
Pochodzenie
germanizm
Przypis
Sstp III 345a
Uwagi i bibliografia
SeBr
Orgelbrand S. 1903: Encyklopedia powszechna z ilustracjami i mapami, t. 14, Warszawa.
Puzynina J. 1963: Wypowiedzi o języku i stylu w okresie staropolskim, t. II, Wrocław-Warszawa-Kraków.
Rostafiński J. 1900: Średniowieczna historia naturalna w Polsce, cz. I, Kraków.
SeS /LW/.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.