(Doświadczyć) Doświaczczyć, Doświaczyć
czasownik
Formy gramatyczne
| fleksem | forma | najstarsze poświadczenie | najmłodsze poświadczenie |
|---|---|---|---|
| bezokolicznik | doświaczczyć | ca 1500 WokLub 47v | ca 1500 WokLub 106v |
| imiesłów przym. bierny | doświaczony | ca 1500 WokLub 48v |
Znaczenia
-
1. 'udowodnić, dowieść (czegoś przeciw komuś)' 'affirmare, probare, ostendere, aliquem alicuius rei comincere'
- Perhibere id est testari confirmare vel dare doswyaczczycz ca 1500 WokLub 98v
-
2. 'wypróbować, zbadać, przekonać się, sprawdzić' 'examinare, probare, exercere'
- Examinare id est probare equaliter iudicare verhorn doszvyaczczycz ca 1500 WokLub 47v
- Expertus erfaren doswyaczony ca 1500 WokLub 48v
- Probare bewern laudare confirmare vel certificare dosvyączycz ca 1500 WokLub 106v
Przypis
Sstp II 160b
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijp.pan.pl, stan z dnia: 21.11.2024 r.